Deze vuist op deze vuist!
Laat ik allereerst melden dat de perikelen ivm het op de trein zetten van Nelson Mandela achter de rug zijn. Dat je het maar weet. Heb je trouwens vragen of opmerkingen: mail ze! Mijn nederlands is nogal aan het degenereren omdat ik de afgelopen 3,5 maand vooral Engels praat. Stoor je dus aub niet aan de vele spelfouten.
Uncle “Pietâh” intoduceert “deze vuist op deze vuist”
Het Haags is ook al lang in Ghana doorgedrongen. Voor iedereen in Ghana ben ik namelijk Pietâh of “Uncle Pietâh. Maar ik ben nu natuurlijk ook een originele HaGhanees. Op het daycarecenter (in Den Haag ook wel bekend als kindâhdagverbl?v) ben ik ieder geval “uncle” Pietâh. In de ochtend wandel ik eerst samen met Andrea, een Zwitserse volunteer, naar het kinderdagverblijf. Onderweg pikken we soms een aantal van de kinderen van het dagverblijf op die langs de weg op ons staan te wachten. Dit betekent dat je vervolgens in slowmotion de weg vervolgt. Op het kinderdagverblijf worden de kinderen bij binnenkomst eerst door ons omgekleed. Ze lopen namelijk in een schooluniform naar het kinderdagverblijf, om zo aan iedereen te tonen dat de ouders school kunnen betalen. Voordat iedereen binnen en omgekleed is zijn we wel weer een uur verder. Vervolgens wordt de groep op basis van leeftijd (+/- van 1 t/6 jaar) in drie groepen ingedeeld en beginnen de lessen.
Deze lessen bestaan uit het leren tellen, het leren van het alfabet, leren van kleuren, woorden. Ik had natuurlijk kunnen proberen om de kinderen “Oh, oh den haag, mooie stad achter de duinen” kunnen leren, maar ik ben begonnen met een ouderwetse “Deze vuist op deze vuist” (“this fist on this fist”). De “hoofd, schouders, knie en teen” hadden ze al onder de knie. Daarnaast lees ik voor, onder andere het verhaal van de muis en de gevaarlijke Gruffalo GRRRRRRR en hebben de kinderen waarschijnlijk alleen al een hoop lol omdat ik nu eenmaal prettig gestoord ben. Kinderen vermoorden elkaar bijna om de zeepbellen uit mijn belleblaas te pakken te krijgen.
Naast de 3 volunteers werken er 4 Ghanese leraressen. De ghanese leraressen hebben een ‘iets’ andere manier van met kinderen omgaan dan dat we in Nederland gewend zijn. De kinderen krijgen af en toe een tik met een stok (die ik dan weer afpak), en 1 lerares roept regelmatig “I kill you” als kinderen niet doen wat ze wil. Het valt voor ons niet altijd mee om de kinderen in het gareel te krijgen omdat ze weten dat we ze toch niet slaan. Omdat er begin maart in Ghana onafhankelijkheid wordt gevierd zijn we de laatste 2 weken elke dag een uur aan het oefenen om de kinderen te leren marcheren. Op deze dag worden er in heel Ghana tussen verschillende scholen wedstrijden in marcheren gehouden. Ik vraag me alleen af waarom ze daar ook peuters elke dag mee mee lastig moeten vallen. Deze week gaan we als we alles voor elkaar krijgen naar de dierentuin van Accra. Daarnaast ga ik proberen het oud Hollandse snoephappen en koekhappen te introduceren in Ghana.
12 penalties raak ...
Met de volunteers spelen we regelmatig voetbalwedstrijden tegen lokale scholen. Dit valt voor ons echter niet mee. Ondanks dat we meestal tegen 10 tot 12 jarige scholieren spelen hebben we bijvoorbeeld tegen de school van het dorp Kwamoso al vier keer verloren. Om deze stand recht te zetten organiseren we binnenkort een 'definitieve' wedstrijd tegen de leraren om deze verliezen enigzins recht te zetten. Nederland mag zich ook flink zorgen maken voor het WK in Duitsland: we zitten in dezelfde poule als finalist van de Afrika cup Ivoorkust. Ivoorkust won in de halve finale van Senegal door 12 penalties raak te schieten. (een penalty serie van in totaal 24 penalties!) Ghana lag er helaas in de eerste ronde al uit. Waarschijnlijk omdat ze van nature te relaxed en vriendelijk zijn.
Koppie kleiner...
Afgelopen maand was er in onze buurt een nachtklok. Een belangrijke chief was overleden en bij het overlijden van een chief vinden er in de nacht allerlei geheimzinnige dingen plaats. Het gerucht ging dat er met het begraven van de chief ook toch minstens een hoofd en geslachtsdelen van anderen meebegraven worden om de voorouders enigszins goedgestemd te krijgen. In de nacht hoorde je vaak een hoop getrommel. Ik was erg nieuwsgierig maar heb me toch maar aan de nachtklok gehouden en ben nog steeds in het bezit van m'n eigen hoofd en de rest. Akuapem Hills chiewf Kodjo Pieter Vriend de eerste Met de volunteers (vrijwilligers) van de Akuapem Hills hebben we een hoop lol. Afgelopen maand was in in Accra een party met alle TPA vrijwilligers van heel Ghana en wij hadden besloten dat iedereen van de ‘Akuapem Hills’ hier verkleed heen ging. Ik was de 'Akuapem Hills Chief' met een echt Afrikaans kleed. Verder was er een Touareg arabier, nog een chief, een dominee, cowboy, Ghana supporteres met gesminkte vlaggen, een Afrikaanse big mamma en zelfs onze Ghaneze coordinator kwam verkleed als dokter binnen. Het was al een hoop lol om met z’n allen verkleed in een taxi door Accra te rijdden. Wekelijks hebben we een quiznight die afwisselend andere vrijwilligers organiseren. Ondermeer: extreme pictionary: geblindoekt tekenen, Hints, Muziek quizen:het raden van een nummer en artiest obv een stuk tekst dat voorgelezen word, muziek intro’s . Wie ben ik met een sticker op je voorhoofd, Improviseren zoals bij de lama’s: Schrijf met je groep in 10 minuten een romantisch gedicht met zoveel mogelijk woorden die met een S beginnen en draag het gedicht aan iemand voor. enzovoorts. De avonden brengen een hoop hilariteit en lol, zeker omdat bijna iedereen fanatiek meedoet. Fanatiek gaat het er ook aan toe in onze wekelijkse honkbal en frisbee wedstrijd. Maar het is goed om een beetje fit te blijven, zeker omdat ik de komende twee maanden regelmatig lang opgevouwen zit in een bus. Daarom sta ik de laatste tijd regelmatig om half zeven!!! op om een half uurtje hard te lopen.
Hurken op het strand...
Je kan in Ghana op een idylisch strand zijn, rechts de helderblauwe zee en het witte strand, links de palmbomen. Het voelt alsof jezelf figureert in een bounty of Bacardi reclame. Totdat je ziet dat de Ghanees voor je misschien ook wel van het uitzicht geniet maar tegelijkertijd ook zit te schijten…
Lol
Wat me in Ghana steeds vaker opvalt is hoe snel ik hier lol heb met mensen op straat die je niet kent. Gedeeltelijk komt dit omdat je nu eenmaal een ‘exotische’ Obruni bent, maar ik denk dat de mensen in Ghana hebben gemiddeld gewoon meer lol hebben.
De laatste loodjes
Ik heb nu nog drie weken over in Ghana en ben me goed aan het voorbereiden voor de terugreis naar Holland. Ik heb wat ‘African style’ kleren laten maken en ben aan het wikken en wegen wat wel en niet in m’n tas past. Maar we zijn voorbereid: We hebben al verschillende visa’s, altijd een bijzondere aangelegenheid om deze in Afrika te bemachtigen, er gaat een uitgebreide medische kit mee inclusief een malaria testkit. Op 8 maart vertekken we vanuit Ghana en verwacht ergens begin mei in Nederand aan te komen. Ik hou jullie op de hoogte via reporting later from Ghana to Holland.
Uncle “Pietâh” intoduceert “deze vuist op deze vuist”
Het Haags is ook al lang in Ghana doorgedrongen. Voor iedereen in Ghana ben ik namelijk Pietâh of “Uncle Pietâh. Maar ik ben nu natuurlijk ook een originele HaGhanees. Op het daycarecenter (in Den Haag ook wel bekend als kindâhdagverbl?v) ben ik ieder geval “uncle” Pietâh. In de ochtend wandel ik eerst samen met Andrea, een Zwitserse volunteer, naar het kinderdagverblijf. Onderweg pikken we soms een aantal van de kinderen van het dagverblijf op die langs de weg op ons staan te wachten. Dit betekent dat je vervolgens in slowmotion de weg vervolgt. Op het kinderdagverblijf worden de kinderen bij binnenkomst eerst door ons omgekleed. Ze lopen namelijk in een schooluniform naar het kinderdagverblijf, om zo aan iedereen te tonen dat de ouders school kunnen betalen. Voordat iedereen binnen en omgekleed is zijn we wel weer een uur verder. Vervolgens wordt de groep op basis van leeftijd (+/- van 1 t/6 jaar) in drie groepen ingedeeld en beginnen de lessen.
Deze lessen bestaan uit het leren tellen, het leren van het alfabet, leren van kleuren, woorden. Ik had natuurlijk kunnen proberen om de kinderen “Oh, oh den haag, mooie stad achter de duinen” kunnen leren, maar ik ben begonnen met een ouderwetse “Deze vuist op deze vuist” (“this fist on this fist”). De “hoofd, schouders, knie en teen” hadden ze al onder de knie. Daarnaast lees ik voor, onder andere het verhaal van de muis en de gevaarlijke Gruffalo GRRRRRRR en hebben de kinderen waarschijnlijk alleen al een hoop lol omdat ik nu eenmaal prettig gestoord ben. Kinderen vermoorden elkaar bijna om de zeepbellen uit mijn belleblaas te pakken te krijgen.
Naast de 3 volunteers werken er 4 Ghanese leraressen. De ghanese leraressen hebben een ‘iets’ andere manier van met kinderen omgaan dan dat we in Nederland gewend zijn. De kinderen krijgen af en toe een tik met een stok (die ik dan weer afpak), en 1 lerares roept regelmatig “I kill you” als kinderen niet doen wat ze wil. Het valt voor ons niet altijd mee om de kinderen in het gareel te krijgen omdat ze weten dat we ze toch niet slaan. Omdat er begin maart in Ghana onafhankelijkheid wordt gevierd zijn we de laatste 2 weken elke dag een uur aan het oefenen om de kinderen te leren marcheren. Op deze dag worden er in heel Ghana tussen verschillende scholen wedstrijden in marcheren gehouden. Ik vraag me alleen af waarom ze daar ook peuters elke dag mee mee lastig moeten vallen. Deze week gaan we als we alles voor elkaar krijgen naar de dierentuin van Accra. Daarnaast ga ik proberen het oud Hollandse snoephappen en koekhappen te introduceren in Ghana.
12 penalties raak ...
Met de volunteers spelen we regelmatig voetbalwedstrijden tegen lokale scholen. Dit valt voor ons echter niet mee. Ondanks dat we meestal tegen 10 tot 12 jarige scholieren spelen hebben we bijvoorbeeld tegen de school van het dorp Kwamoso al vier keer verloren. Om deze stand recht te zetten organiseren we binnenkort een 'definitieve' wedstrijd tegen de leraren om deze verliezen enigzins recht te zetten. Nederland mag zich ook flink zorgen maken voor het WK in Duitsland: we zitten in dezelfde poule als finalist van de Afrika cup Ivoorkust. Ivoorkust won in de halve finale van Senegal door 12 penalties raak te schieten. (een penalty serie van in totaal 24 penalties!) Ghana lag er helaas in de eerste ronde al uit. Waarschijnlijk omdat ze van nature te relaxed en vriendelijk zijn.
Koppie kleiner...
Afgelopen maand was er in onze buurt een nachtklok. Een belangrijke chief was overleden en bij het overlijden van een chief vinden er in de nacht allerlei geheimzinnige dingen plaats. Het gerucht ging dat er met het begraven van de chief ook toch minstens een hoofd en geslachtsdelen van anderen meebegraven worden om de voorouders enigszins goedgestemd te krijgen. In de nacht hoorde je vaak een hoop getrommel. Ik was erg nieuwsgierig maar heb me toch maar aan de nachtklok gehouden en ben nog steeds in het bezit van m'n eigen hoofd en de rest. Akuapem Hills chiewf Kodjo Pieter Vriend de eerste Met de volunteers (vrijwilligers) van de Akuapem Hills hebben we een hoop lol. Afgelopen maand was in in Accra een party met alle TPA vrijwilligers van heel Ghana en wij hadden besloten dat iedereen van de ‘Akuapem Hills’ hier verkleed heen ging. Ik was de 'Akuapem Hills Chief' met een echt Afrikaans kleed. Verder was er een Touareg arabier, nog een chief, een dominee, cowboy, Ghana supporteres met gesminkte vlaggen, een Afrikaanse big mamma en zelfs onze Ghaneze coordinator kwam verkleed als dokter binnen. Het was al een hoop lol om met z’n allen verkleed in een taxi door Accra te rijdden. Wekelijks hebben we een quiznight die afwisselend andere vrijwilligers organiseren. Ondermeer: extreme pictionary: geblindoekt tekenen, Hints, Muziek quizen:het raden van een nummer en artiest obv een stuk tekst dat voorgelezen word, muziek intro’s . Wie ben ik met een sticker op je voorhoofd, Improviseren zoals bij de lama’s: Schrijf met je groep in 10 minuten een romantisch gedicht met zoveel mogelijk woorden die met een S beginnen en draag het gedicht aan iemand voor. enzovoorts. De avonden brengen een hoop hilariteit en lol, zeker omdat bijna iedereen fanatiek meedoet. Fanatiek gaat het er ook aan toe in onze wekelijkse honkbal en frisbee wedstrijd. Maar het is goed om een beetje fit te blijven, zeker omdat ik de komende twee maanden regelmatig lang opgevouwen zit in een bus. Daarom sta ik de laatste tijd regelmatig om half zeven!!! op om een half uurtje hard te lopen.
Hurken op het strand...
Je kan in Ghana op een idylisch strand zijn, rechts de helderblauwe zee en het witte strand, links de palmbomen. Het voelt alsof jezelf figureert in een bounty of Bacardi reclame. Totdat je ziet dat de Ghanees voor je misschien ook wel van het uitzicht geniet maar tegelijkertijd ook zit te schijten…
Lol
Wat me in Ghana steeds vaker opvalt is hoe snel ik hier lol heb met mensen op straat die je niet kent. Gedeeltelijk komt dit omdat je nu eenmaal een ‘exotische’ Obruni bent, maar ik denk dat de mensen in Ghana hebben gemiddeld gewoon meer lol hebben.
De laatste loodjes
Ik heb nu nog drie weken over in Ghana en ben me goed aan het voorbereiden voor de terugreis naar Holland. Ik heb wat ‘African style’ kleren laten maken en ben aan het wikken en wegen wat wel en niet in m’n tas past. Maar we zijn voorbereid: We hebben al verschillende visa’s, altijd een bijzondere aangelegenheid om deze in Afrika te bemachtigen, er gaat een uitgebreide medische kit mee inclusief een malaria testkit. Op 8 maart vertekken we vanuit Ghana en verwacht ergens begin mei in Nederand aan te komen. Ik hou jullie op de hoogte via reporting later from Ghana to Holland.
posted by Andrew Itch @ 16:51
